Ta niewielka kamienna świątynia to niezwykła pamiątka po miasteczku, które straciło prawa miejskie w czasie kiedy inne osady dopiero je nabywały – w roku 1412. We wczesnym średniowieczu Tarczek stanowił ośrodek administracyjny świętokrzyskich dóbr biskupów krakowskich, z których fundacji w pierwszej połowie XIII wieku wybudowany został ten romański kościół.

Ostatecznie biskupi przenieśli swą siedzibę do pobliskiego Bodzentyna, a Tarczek stracił na znaczeniu.

Orientowana bryła o ścianach z ciosów piaskowca posiada jedną nawę i kwadratowe prezbiterium, a jej wysoki dwuspadowy dach zwieńczony jest zgrabną sygnaturką. Na ścianie północnej zachowały się charakterystyczne dla budowli obronnych rozglifione okienka.

W surowym wnętrzu przyciągają wzrok renesansowe polichromie na ścianach. Warto zwrócić też uwagę na profilowany i zdobiony guzami ostry łuk tęczowy. W ołtarzu znajduje się renesansowy tryptyk z Chrystusem Zmartwychwstałym.