W XVI wieku Pińczów był prawdziwą mozaiką narodowościową. W mieście należącym do Oleśnickich mieszkali Włosi, Żydzi, Szkoci i Francuzi. Włosi stworzyli tu nawet niewielką kolonię z własnym kościołem i kaznodzieją.
Około 1568 roku z Krakowa przeprowadził się do Pińczowa Santi Gucci – architekt i rzeźbiarz z Florencji, pracujący dla króla i magnatów polskich. Obfitość łatwego w obróbce kamienia wapiennego skłoniła go do założenia w mieście warsztatu, w którym na dużą skalę produkowano detale architektoniczne: portale drzwiowe i okienne, kartusze, chrzcielnice oraz elementy dekoracyjne.
Warsztat zatrudniał górników skalnych, muratorów, rzeźbiarzy i sztukatorów – w tym wielu przybyszów z Włoch. Jednym z dzieł Santi Gucciego jest kaplica świętej Anny, zbudowana na wzgórzu ponad miastem.
Wieńczy ona układ przestrzenny dawnego zamku pińczowskiego – dziś Pałacu Wielopolskich. Wpływy jego sztuki, obok innych włoskich mistrzów, odnaleźć można również w jednym z najbardziej oryginalnych dzieł małej architektury późnego renesansu – manierystycznym nagrobku w kaplicy Firlejów w Bejscach.