Piaskowiec był eksploatowany w tej okolicy już od średniowiecza. Warsztaty kamieniarskie wytwarzały z niego żarna, kamienie młyńskie, osełki i tarcze szlifierskie. Lokalnie służył również jako materiał budowlany – wykorzystano go m.in. przy wznoszeniu zamku w Szydłowcu oraz kościołów w Szydłowcu i Chlewiskach.
Od XVI wieku, wraz z rosnącym zapotrzebowaniem na kamienne detale architektoniczne dla pałaców szlacheckich i kamienic mieszczańskich, okolice Szydłowca stały się ważnym ośrodkiem kamieniarstwa. Tutejszy surowiec zyskał ostatecznie nazwę piaskowca szydłowieckiego.
Używano go nie tylko lokalnie – przy zamku, kościołach i cmentarzach – lecz również przy budowlach wawelskich oraz kamieniczkach Starego Miasta w Warszawie. Po II wojnie światowej odegrał rolę w odbudowie stolicy, a także przy budowie Pałacu Kultury i Nauki.
Szczególnym świadectwem dawnej tradycji kamieniarskiej jest wygląd szydłowieckiego kirkutu oraz starszej części cmentarza parafialnego przy ulicy Kamiennej. Liczne inskrypcje zachowały się też na ścianach fary w Szydłowcu – na jej przyporach do dziś można zobaczyć dwa wyryte w kamieniu zegary słoneczne.
Z żelazem związane są natomiast Chlewiska. Tamtejsza huta, zachowana w obecnym kształcie, została zbudowana pod koniec XIX wieku przez Francuskie Towarzystwo Metalurgiczne. Opalany węglem drzewnym wielki piec produkował 13 ton surówki dziennie.
Rudę – syderytową – pozyskiwano z płytkich szybów i niewielkich kopalni w lasach wokół Skłobskiej Góry, skąd dowożono ją kolejką wąskotorową. Surowiec prażono i oczyszczano z części ilastych w trzech starych piecach, po czym transportowano wagonikami na szczyt wielkiego pieca za pomocą wieży wyciągowej.
Cały ten zespół – łącznie z napędzanym maszyną parową systemem nadmuchu i dopalania spalin – można dziś oglądać w stanie praktycznie niezmienionym, ponad sto lat po uruchomieniu. Huta w Chlewiskach to zabytek techniki o randze europejskiej.
Utworzone wokół niej muzeum (oddział Muzeum Techniki w Warszawie) prezentuje także ekspozycję poświęconą polskiej motoryzacji – zarówno przedwojennej, jak i z czasów PRL. Zobaczyć tu można wiele unikatowych prototypów samochodów osobowych – w tym Polskiego Fiata 4×4 czy Poloneza 4×4 z odkrytą skrzynią ładunkową.
