Dolina Dunajca od wieków pełniła rolę ważnego historycznego szlaku prowadzącego z centralnej Polski w stronę Karpat oraz dawnego Królestwa Węgierskiego. Stare miasta, kościoły i zamki naturalnie wpisują się w krajobraz tej rozległej doliny, otoczonej wysokimi wzgórzami i malowniczymi jeziorami.
Dwa historyczne miasta – Zakliczyn i Czchów – leżą po przeciwnych stronach szerokiej równiny nad Dunajcem. Ruiny średniowiecznych zamków oraz gotyckie i barokowe kościoły przypominają o ich bogatej przeszłości.
Z zamku Tropsztyn nad Jeziorem Czchowskim rozciąga się widok na niewielki kościółek po drugiej stronie rzeki, ufundowany w 1085 roku – jeden z najstarszych w Polsce. Na przełomie X i XI wieku żył tu pustelnik i misjonarz Świerad, kanonizowany w 1085 roku przez papieża Grzegorza VII.
Spacer po starówce Nowego Sącza to okazja nie tylko do odwiedzenia imponującej bazyliki św. Małgorzaty i pobliskiego Domu Gotyckiego, dziś muzeum pełnego obrazów, ale również do skosztowania słynnych sądeckich lodów – uchodzących za jedne z najlepszych w Polsce.
Na obrzeżach miasta znajduje się rozległy kompleks skansenu – Miasteczko Galicyjskie oraz Sądecki Park Etnograficzny. To znakomita okazja, by zanurzyć się w atmosferze dawnej Galicji i poczuć urok małych miasteczek oraz wiejskiego krajobrazu.
Nieco dalej, u ujścia Popradu do Dunajca, leży Stary Sącz – miasto o arystokratycznych i świątobliwych korzeniach. Tu przeszłość przetrwała w formie niemal nienaruszonej, tworząc miejsce autentyczne, bez fałszu w architekturze czy klimacie.
Z dużym pietyzmem zrekonstruowano oryginalną nawierzchnię rynku z wiekowymi lipami. Niskie, zabytkowe domy z charakterystycznymi, czterospadowymi czerwonymi dachami, niewielkie tradycyjne sklepiki, perspektywa zielonych wzgórz – wszystko to tworzy niepowtarzalny, lekko nostalgiczny nastrój.
Na rynku stał niegdyś ratusz, zniszczony przez pożar w 1795 roku i nigdy nieodbudowany. Z ognia ocalał natomiast siedemnastowieczny murowany dom mieszczański, zwany „Domem na Dołkach” – dziś siedziba muzeum regionalnego. Ze względu na unikalny charakter urbanistyczny, Stary Sącz już w 1954 roku został uznany za rezerwat urbanistyczny, co zapewniło mu należytą ochronę.
